Trouwste volger

“Ik heb je verhaaltje van de laatste keer nog niet gelezen…”  Tussen de woorden van mijn vader vallen pauzes. Hij moet alle zeilen bijzetten om te praten, te ademen, hier te zijn. Moeilijk schuift hij in het ziekenhuisbed, maar comfortabel wordt het niet. Hij heeft pijn, is moe en benauwd.
“Dat geeft toch niks pap. Allemaal oud nieuws. Niks dat je niet al weet.”
“Mm.” Hij geeft een klein geluidje ter bevestiging. Dan is het weer stil, op het verschrikkelijke geborrel van zijn ademhaling na. Ik leg mijn hoofd op de matras, tegen zijn bovenarm. Voorzichtig, om het lijf niet te belasten. Ik wil niet bijdragen aan nog meer ongerief. We zijn hier alleen, mamma heeft de kamer even verlaten. Zo, voorover liggend op het ziekenhuisbed, vertel ik hem wat ik nog zeggen wil. Waar ik blij om ben en dankbaar voor. Wat hij voor mij betekend heeft. Tranen druppen op de lakens. Mijn vader reageert niet. Dat voelt een beetje eenzaam. Ik weet dat dat niet hoeft. Het is niet belangrijk. We weten het allemaal wel. Het zit wel goed.

John Lennon zei het al:  “Life is what happens to you, while you’re busy making other plans”. Ga je lekker met je bugfixing life. Met je plannetjes voor je blog.

Op 29 november verloor ik mijn trouwste volger. Niks an te fixen, that’s life. En als je op een prettige manier 90 mag worden, nou, wat zou je daar aan willen fixen dan.  Ik rommel door de dagen, uiteindelijk krijg ik de zaak wel weer op de rit. En mijn vader draag ik bij me. Ik ben hem, voor een deel. En hij ziet mij. Trouwe volgers. Forerver.

7 gedachtes over “Trouwste volger

  1. Hoi Jolien,
    Hoe is het nu met je? Ik lees dat je vader pas geleden overleden is, nog gecondoleerd ! Al was hij 90 jaar, blijft toch een gemis! Zeker als je hem zo lang bij je hebt gehad, sterkte met dit verlies!
    Heb al je blogs weer eens gelezen, je schrijft op zo’n natuurlijke en grappige en fijne manier dat het makkelijk en leuk leest, en zeker ook soms ontroerend om te lezen wat jij allemaal in je dagelijkse leven mee maakt! Je bent een bijzonder mooi mens, dat was je al toen ik je op de Oosthoek leerde kennen! Wat is er sindsdien een hoop gebeurd , zowel mooie bijzondere momenten als ook verdrietige en moeilijke momenten! Je hebt een aardige strijd moeten leveren tegen die stomme kanker in je lijf, gelukkig heb je die overwonnen! Hoop dat het qua vermoeidheid en slapen ook nog wat beter zal gaan, en misschien nog wat winst weet te behalen met de slaapcoach! Ik wens je het allerbeste!!! Lieve groetjes Mirjam Nijman (Hoetmer) ❤️

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.