Als nieuw

Ik trek mijn nieuwe jurk aan. Toen ik in de stad was, stierf het er van van die heerlijke T-shirtjurken, en ik heb er één gekocht. In een reflex gaat mijn blik naar beneden, naar de niet-borst. Aangenaam getroffen, nog steeds verrast want er nog niet aan gewend, constateer ik: het ziet er keurig uit. Gewoon, helemaal lekker netjes. Alsof er niets aan de hand is. En daar word je dus blij van.

Bijna twee weken geleden toog ik met vriendin Marianne naar Nelly Teensma Bodycare in Sint Pancras. De missie was een definitieve nepborst (officieel genoemd een uitwendige prothese), passende beha’s waar je wat aan hebt, een sportbeha en zwemkleding, eventueel aangevuld met een zwemprothese. Marianne had zich vooraf enige zorgen gemaakt. Ze voelt altijd nogal erg mee en was een klein beetje bang dat haar emoties mij in de weg zouden gaan zitten. Maar al snel is duidelijk dat dit een leuke ochtend wordt. Ik heb er namelijk echt zin in. Ik ben er helemaal aan toe.

En tot op heden heb ik bijzonder weinig moeite met de amputatie. Dat verbaast mijzelf eigenlijk ook. Mijn borsten stonden bij mij met stip op één in de hitlijst van best geconserveerde lichaamsdelen (op het oog dan hè, en je ziet maar weer, schijn kan akelig bedriegen). Je had dus kunnen verwachten dat ik een enorm rouwproces in gedonderd was na de operatie. Maar dat is helemaal niet zo. Ik weet niet waarom niet. Geheel tegen mijn gewoonte in heb ik me ook nog niet afgevraagd waarom niet. Ik vind het wel jammer hoor enzo en niet erg mooi, maar verder vind ik het gewoon niet zo erg. Ik loop met rechte rug, eigenlijk voornamelijk te genieten van mijn toegenomen krachten en alles wat ik weer kan.

Maar ik vind het wel leuk om er fatsoenlijk uit te zien. Ik postte hierover op het blog en kreeg een superlief bericht van een clubje vriendinnen. Ze vonden het hoog tijd voor actie en boden zich aan als herstel- en lingerieteam én sponsor. Ja, ik weet nog steeds niet goed hoe ik over moet brengen hoe ontzettend ontzettend ontzettend hartverwarmend onvoorstelbaar lief ik dat vind. Kijk, aan je man heb je niks in deze. Nou ja, dat is misschien niet bij iedereen zo, maar bij de mijne wel. No offense hoor liefje, ik vind dat heel logisch. En zelf loop ik ook niet voorop bij dit soort maintainance. Dus dan moet je het van ya ladies hebben hè. En ze lieten me niet zitten. Adressen werden gescreend, afspraken gemaakt en vorige week donderdag was het zover.

De naam van de verkoopster ben ik vergeten, maar ze is lekker rustig en neemt alle tijd voor ons. Winkels als deze werken meestal op afspraak en we zijn de enigen in de zaak. Ze laat ons drie verschillende protheses zien. Zo’n prothese is gevuld met siliconen en kan geplaatst worden in een speciale beha met een zakje in de cup, of in een gewone beha met een speciaal zakje in de cup. We beginnen met het passen van een beha zonder beugels, omdat dan beter te beoordelen is hoe de protheses aan mijn lijf uitpakken. Over de eerste prothese zijn we eigenlijk al heel enthousiast. Het effect is bedrieglijk echt. Alleen de tepel komt niet terecht op dezelfde plaats als op mijn eigen borst en dat is toch een beetje jammer, dus we gaan voor de volgende. Die is nog mooier, maar de derde is het best. Die ‘valt’ op dezelfde manier langs de buitenlijn van mijn ribbenkast als mijn eigen borst, dus dat geeft een prettige symmetrie. En daar houden we van, van symmetrie.

Marianne is verbluft over de natuurgetrouwheid van de protheses. Het is veel mooier dan ze had verwacht. ‘Doe maar eens je hemdje er overheen,’ zegt de verkoopster. ‘Dan kun je het zien wat het doet.’ Het effect is stunning. Als ik zou willen, zou ik hiermee over straat kunnen, ik zweer het je. Gewoon in mijn hemd en er zou niemand iets opvallen. Behalve misschien dan dat ik wat weinig aan heb.

Het passen verloopt voorspoedig en al snel heb ik een sportbeha, een tankini, een badpak, een zwemprothese en twee gewone beha’s uitgekozen. Voor het eerst heb ik vet profijt van mijn achterlijk dure zorgverzekering: het blijkt dat ik voor vijfhonderd euro per jaar aan prothesedingen vergoed krijg. Dat is exclusief de nepborst van ruim tweehonderd euro, want die zit in het basispakket. Vijfhonderd euro is zelfs voor deze specialistische items een ruim budget. Ik heb eerder dit jaar geprobeerd om mijn aanvullende pakket terug te schroeven, maar dat is niet gelukt. Achteraf een gelukje, want dit is wel even lekker zo. Ik voel me als een kind in de snoepwinkel. De tankini krijg ik van de ladies, zodat er nog budget overblijft voor als ik in het najaar nog weer eens van vorm veranderd ben, waarop de kans vrij groot is omdat ik dit jaar al een keer ernstig gekrompen en ook weer ernstig uitgezet ben.

De verkoopster heeft een aantal nuttige gebruiksvoorschriften bij de nepborst. De nepborst slaapt graag in haar eigen doosje, waarin een voorgevormde mal zit waar ze precies in past. Zo blijft haar vorm mooi behouden. En ze wordt graag elke avond even onder de lauwe kraan gewassen, eventueel met beetje handzeep, geen shampoo. Ze mag zelfs zwemmen in het zwembad en kan qua impact heel wat hebben. Haar belangrijkste vijand: scherpe voorwerpen. ‘Denk daarbij bijvoorbeeld aan de nagels van de kat,’ zegt de verkoopster. Da’s een goeie. Ik heb doorgaans meerdere malen per dag een dolenthousiaste poes in my face, die daarbij graag uitgebreid op mijn borstkas trappelt. Als er een gaatje in de buitenlaag (een ultradun rubberachtig laagje) komt, dan zal dit gaatje onmiddellijk over de volle breedte doorscheuren en zullen de silliconen er en masse uit bulken. Oowkeej… Ik stel het me even voor. Dat is leuk voor bijvoorbeeld tijdens een training… Sta je mooi stom te kijken als dat gebeurt. Dan is je cover wel blown, zeg maar. Gelukkig heb mijn kat nooit mee als ik cursus geef. Ik schud het schrikbeeld van me af.

Het is lekker weer en we vieren het op het terras met rosé. Marianne trakteert. Het is toch godsamme gewoon een uitje. Nog even op zoek naar wat bijpassende broekjes om het af te maken. Thuis in de spiegel weet ik niet wat ik zie. Wat netjes! Ik realiseer me dat ik, verrek nog an toe, oh ja nog een bikinilijn heb. Daar doe ik ook meteen wat aan. Oh, wat een dag. Memorabel. Herboren ben ik. Herboren en blij. Thanks my ladies. Thanks, thanks, thanks.