Jolien

Ik houd van dingen die geen stekker hebben, zoals een fiets, een kano, pen en papier, een moestuin en een waslijn. Ik hou ervan omdat ze geen lawaai maken en min of meer vanzelf hun werk doen. Maar ik hou ook van de Appie-app, mijn draadloze Dyson Animal Pro en mijn jaren ’60-naaimachine.

Ik hou van ons huis, dat honderd jaar oud is en klein maar alles biedt wat we nodig hebben: beschutting tegen weer, wind en de winterkou, een zacht, warm bed voor elk van onze kinderen, een keuken om te koken, een plek om je terug te trekken en om mensen te ontvangen.

Ik hou van orde, schoon en opgeruimd, maar toch is het vaak een rommeltje bij me. Ik hou van kleding verstellen maar toch lopen man en kids erg vaak met gaten in hun kleren. Ik hou ervan om te proberen de ander te begrijpen maar word soms gek van alle tegengestelde belangen.

Ik heb een ontzettende hekel aan weigerachtige elektronica, aan X-boxen maar nog meer aan haperende X-boxen met de bijbehorende furieuze kinderen. Ik heb een pest aan uitvallend internet, aan slecht ingerichte e-formulieren, ontoegankelijke internetaccounts en aan defecte huishoudelijke apparaten, vooral als het wasmachines of afwasmachines zijn. Ik heb ook een hekel aan de snelheid en vluchtigheid van de wereld waarin we leven, de grootschaligheid en de boventoon die efficiëntie vaak voert in onze samenleving. Maar ik hou van het gemak van dingen nazoeken en regelen via internet en ik houd van de zelfscanner in de supermarkt. En ik werk in de IT.

Ik heb er een hekel aan als mensen een veroordelende houding aannemen en op de tekortkomingen van een ander willen wijzen om zelf beter voor de dag te komen. Ik heb een hekel aan ziek zijn en geduld opbrengen in afwachting van betere tijden. Ik heb een hekel aan het in acht nemen van mijn grenzen, maar ik heb ook een hekel aan het gevoel om overspoeld te worden door de maalstroom van onze drukke wereld.

Ik houd van de frisse ochtendlucht in mijn longen als ik Leentje ’s ochtends uitlaat, de stilte die er dan is op straat en van het fluiten van de vogels in de schemering van de opgaande zon. Ik hou ervan om met de kinderen te kletsen. Ik hou ervan om ze in slaap te zingen en te zien hoe ze steeds meer weten en kunnen. Ik hou ervan dat Leon en ik een team zijn, ook al kraakt het soms dat het barst en is het af en toe geen harden.

Ik hou ervan dat ik droog zit in de auto als het regent. Ik hou van onze honderd jaar oude poes Mara die ’s avonds op mijn kussen komt liggen. En ik hou ervan gezond en vrij te zijn.

Ik ben Jolien (487), getrouwd met Leon, moeder van Erik (14) en Franca (12). Werkzaam bij de overheid als functioneel beheerder. Ik heb of had borstkanker. Dat blijft altijd een beetje een moeizaam onderscheid bij deze ziekte. Statistisch gezien mag ik er van uitgaan dat ik er vanaf kom. Of al ben. In elk geval ben ik een heel eindje op weg, zoveel is wel zeker. Denk ik.