Kalm zoeven de banden over het asfalt. De route naar de oncofitness zit vol met Ronald-flitsen. Rechtsaf. Ronald zit op het rustbankje. Afremmen voor de wegversmalling. Ronald vertelt over zijn wezen-project in India. De rotonde. Ronald laat de handgrepen van de armfiets rustig rondgaan. Ronald en Joost die elkaar helpen bij het bankdrukken. Ronald die … Lees verder Ronald en Joost
Op een bleke ochtend ergens in de maanden rond de jaarwisseling zit ik met Samantha op de ergotherapiepraktijk in Alkmaar. "Valt je zelf iets op aan je tijdschrijflijsten," vraagt ze aan me. De afgelopen week heb ik vijf dagen bijgehouden wat ik doe op een dag, in blokken van halve uren. Daarna hebben we met … Lees verder Accu-management
'Tjeempie, nu ben je helemaal zwart onder je ogen,' zegt Leon bezorgd en hij kijkt me aan alsof het nu dan toch echt definitief de verkeerde kant op gaat met me. 'Huh?' zeg ik, ondertussen de interne registers afspeurend naar wat er aan de hand kan zijn en dan moet ik lachen. 'Oh joh, nee, … Lees verder Anders afgesteld
Opvallend veel lotjes liggen 's nachts wakker. De lotgenoten-Facebookgroep heeft er zelfs een aparte naam voor. Plafonddienst. Dat staat voor heel erg dwars af zijn maar toch niet kunnen slapen. Bloedirritant natuurlijk. Dat slechte slapen hangt vast en zeker samen met het geroer in je chemische huishouding. Deze wordt tenslotte volledig overhoop gegooid door chemo … Lees verder Plafonddienst
Een belangrijk onderdeel van het Niet rennen maar plannen-traject is psycho-educatie. Het idee daarvan is dat kennis over hoe het werkt met je hoofd je begrip zal opleveren en dat je daardoor in staat zult zijn om in allerlei situaties handiger met jezelf om te gaan. De allereerste keer dat ik Samantha zag, tekende ze … Lees verder Gedonder in de kelder, gelazer op zolder
Mijn BFF van het moment is toch wel Samantha. Voor degenen die géén dochters op de basisschool hebben (gehad): BFF is de Best Friend Forever. Een titel die overigens de vreemde neiging heeft steeds af en aan juist wel of juist niet van toepassing te zijn op bepaalde (meisjes)personen uit de directe omgeving van die … Lees verder Samantha
Mijn laatste blogbericht was van 22 november. Dat is dus officieel meer dan twee maanden geleden. Hoewel dat blog-technisch lang is, voelt het als nog veel langer. Zoiets als een half jaar ofzo. Ik ben zo ontzettend bezig geweest op allerlei sporen, waarlangs ik probeer het heft in handen te krijgen in mijn 180 graden … Lees verder Long time, no see
'Zeg hoe laat begint die domibo van jullie?' Het is tien over twee 's middags en ik stuur een bericht naar de groepsapp van mijn werk. De domibo is na mijn diagnose in zwang geraakt. Ik hoor er veel enthousiaste verhalen over, maar ben er zelf dus nog nooit geweest. Collega Jenco reageert als eerste. … Lees verder Domibo
Toen ik in mei weer ging proberen te werken, koos ik een één van mijn favoriete taken, namelijk query's knutselen. Waarom me dat een goed idee leek? Het is een echt doe-dingetje, je hebt er in principe geen anderen bij nodig, het heeft een duidelijk begin en eind, en het is niet vaag: het is … Lees verder Stroophoofd
Het is nu meer dan een jaar geleden dat ik voor het laatst betaald aan het werk was. Als ik erover nadenk, kan ik het niet begrijpen. Op 20 oktober 2016 zat ik nog doodnormaal achter mijn bureau, en wist van niks. Ik deed mijn werk, maakte tussen de middag een wandelingetje langs de flats … Lees verder Een emotioneel gesprek
Bugfixing life 