“Ik heb je verhaaltje van de laatste keer nog niet gelezen...” Tussen de woorden van mijn vader vallen pauzes. Hij moet alle zeilen bijzetten om te praten, te ademen, hier te zijn. Moeilijk schuift hij in het ziekenhuisbed, maar comfortabel wordt het niet. Hij heeft pijn, is moe en benauwd. "Dat geeft toch niks pap. … Lees verder Trouwste volger
Ergens in december van 2018 heb ik een afspraak met Samantha, de ergotherapeut. We hebben elkaar een poosje niet gezien, want ik kan veel van het ergo-gedoe inmiddels hartstikke zelf. Als ik Samantha vertel dat ik onlangs bloed heb laten prikken omdat ik steeds weer zo moe was dat ik me weer af ging vragen … Lees verder Pleegzuster Bloedwijn belt de slaapcoach
Tsja. Bugfixing life. Moet je dat willen? Een vermoeiende neiging van de mensen van deze tijd is het willen wegpoetsen van ongeveer alles en het streven naar perfectie. In het onderwijs en de jeugdzorg is in dat verband de term ‘curling-ouder’ uitgevonden. Dat zijn ouders die volcontinu bezig zijn met het gladpoetsen van het ijsbaantje … Lees verder Bugfixing life (2)
Meer dan een jaar geleden overleed Ronald. Joost is er nog. Ik zie hem niet meer bij de fysio. Het sporten is op dit moment voor hem niet te doen. Hij krijgt een experimentele immuuntherapie die een flinke wissel trekt op zijn gestel. En ik sport sinds augustus ook niet meer op de vaste dinsdag- … Lees verder Bugfixing life
Kalm zoeven de banden over het asfalt. De route naar de oncofitness zit vol met Ronald-flitsen. Rechtsaf. Ronald zit op het rustbankje. Afremmen voor de wegversmalling. Ronald vertelt over zijn wezen-project in India. De rotonde. Ronald laat de handgrepen van de armfiets rustig rondgaan. Ronald en Joost die elkaar helpen bij het bankdrukken. Ronald die … Lees verder Ronald en Joost
Alles wat je kinderen doen is uiteindelijk je eigen schuld. Zo hebben wij met de beste bedoelingen onze kinderen respect voor al het leven bijgebracht. Een slak is niet vies, maar lief. Een spin is geen engerd maar een schepsel Gods dat ook een plekje zoekt om zijn leventje te leven. En ondertussen nog ontzettend … Lees verder Mierj
Op een bleke ochtend ergens in de maanden rond de jaarwisseling zit ik met Samantha op de ergotherapiepraktijk in Alkmaar. "Valt je zelf iets op aan je tijdschrijflijsten," vraagt ze aan me. De afgelopen week heb ik vijf dagen bijgehouden wat ik doe op een dag, in blokken van halve uren. Daarna hebben we met … Lees verder Accu-management
'Tjeempie, nu ben je helemaal zwart onder je ogen,' zegt Leon bezorgd en hij kijkt me aan alsof het nu dan toch echt definitief de verkeerde kant op gaat met me. 'Huh?' zeg ik, ondertussen de interne registers afspeurend naar wat er aan de hand kan zijn en dan moet ik lachen. 'Oh joh, nee, … Lees verder Anders afgesteld
'Mam! Mijn bed stinkt. Naar zweetvoeten.' Eu. Ja. Dat kan goed zijn kind. De was is netjes op streek maar dat komt wel een heel klein beetje doordat ik de bedden een maandje of twee overgeslagen heb. Wat op het bed ligt zit niet in de wasmand en dus niet in de weg. Maar ja, … Lees verder Zweetvoeten
Opvallend veel lotjes liggen 's nachts wakker. De lotgenoten-Facebookgroep heeft er zelfs een aparte naam voor. Plafonddienst. Dat staat voor heel erg dwars af zijn maar toch niet kunnen slapen. Bloedirritant natuurlijk. Dat slechte slapen hangt vast en zeker samen met het geroer in je chemische huishouding. Deze wordt tenslotte volledig overhoop gegooid door chemo … Lees verder Plafonddienst
Bugfixing life 